دانلود پاورپوینت با موضوع همه چیز در مورد هنر درمانی،
در قالب ppt و در 28 اسلاید، قابل ویرایش.
بخشی از متن پاورپوینت:
اگرچه پیشینه هنردرمانی به دهه ۵۰ میلادی یعنی تقریباً ۲۳ قرن قبل باز می گردد، اما ردپای هنردرمانی به شیوه امروزی که روش های مختلف هنردرمانی و تحلیل روانی را شامل می شود، از دو قرن پیش قابل بررسی است. در سال ۱۹۴۲ دانشمندی به نام رید Read، استفاده از هنر به عنوان یک علم پایه ای در آموزش و پرورش را مورد تاکید قرار داد. وی معتقد بود «هنر باید پایه و اساس آموزش و پرورش را تشکیل دهد» همچنین: «در هر کاری که ما انجام می دهیم، هنر برای ارضاء احساسات ما وجود دارد.» با این وجود، دنیا هنوز به اهمیت کاربرد هنر در روان درمانی، پی نبرده بود، تا اینکه در سال ۱۹۸۱ این رشته علمی به عنوان یک روش درمان، رسماً پذیرفته شد و در بسیاری از بیمارستانها، کلینیک ها و مراکز آموزشی مطرح و به کارگرفته شد. در سال ۱۹۸۹، ادواردزEdwards ، با توصیف وضع هنر و دیوانگی در قرون هیجده و نوزده میلادی، نشان داد که چگونه اندیشه ها و تصورات دیگر حوزه ها از جمله سنت های مذهبی و انسان شناسی زمینه محکم و استادانه ای برای هنردرمانی ایجاد می کند. وی با بررسی تاریخ هنر و تاریخ روان پزشکی نتیجه می گیرد که ریشه های این روش در نئوکلاسیسم قرن هیجده نهفته است. در آن زمان بشر با رویت تصاویر ترسیمی به وضع روحی هم نوع خود پی می برده است
هنردرمانی شامل واسطه های هنری است که از طریق آن درمان جو می تواند درون خود را آشکار نماید و درمانگر نیز در مقابل، قادر است رفتار او را تجزیه و تحلیل و ارزیابی کند. «هنر» می تواند ظهور تجارب و احساسات درونی را سبب شود. تجارب و احساسات درونی ایی که گاه به شکل بی نظم ممکن است ابراز شود؛ در فرآیند هنر، به شکل منظم تری خود را نشان می دهند. مواد هنری، وسایل قابل لمسی را در اختیار ما می گذارند که جنبه های آگاهانه و ناآگاهانه فرد را نشان می دهند. این واسطه های هنری در واقع بهانه ای است که درمانگر بتواند درمانجو را مورد مطالعه قرار دهد.
اگرچه پیشینه هنردرمانی به دهه ۵۰ میلادی یعنی تقریباً ۲۳ قرن قبل باز می گردد، اما ردپای هنردرمانی به شیوه امروزی که روش های مختلف هنردرمانی و تحلیل روانی را شامل می شود، از دو قرن پیش قابل بررسی است. در سال ۱۹۴۲ دانشمندی به نام رید Read، استفاده از هنر به عنوان یک علم پایه ای در آموزش و پرورش را مورد تاکید قرار داد. وی معتقد بود «هنر باید پایه و اساس آموزش و پرورش را تشکیل دهد» همچنین: «در هر کاری که ما انجام می دهیم، هنر برای ارضاء احساسات ما وجود دارد.» با این وجود، دنیا هنوز به اهمیت کاربرد هنر در روان درمانی، پی نبرده بود، تا اینکه در سال ۱۹۸۱ این رشته علمی به عنوان یک روش درمان، رسماً پذیرفته شد و در بسیاری از بیمارستانها، کلینیک ها و مراکز آموزشی مطرح و به کارگرفته شد. در سال ۱۹۸۹، ادواردزEdwards ، با توصیف وضع هنر و دیوانگی در قرون هیجده و نوزده میلادی، نشان داد که چگونه اندیشه ها و تصورات دیگر حوزه ها از جمله سنت های مذهبی و انسان شناسی زمینه محکم و استادانه ای برای هنردرمانی ایجاد می کند. وی با بررسی تاریخ هنر و تاریخ روان پزشکی نتیجه می گیرد که ریشه های این روش در نئوکلاسیسم قرن هیجده نهفته است. در آن زمان بشر با رویت تصاویر ترسیمی به وضع روحی هم نوع خود پی می برده است
هنردرمانی شامل واسطه های هنری است که از طریق آن درمان جو می تواند درون خود را آشکار نماید و درمانگر نیز در مقابل، قادر است رفتار او را تجزیه و تحلیل و ارزیابی کند. «هنر» می تواند ظهور تجارب و احساسات درونی را سبب شود. تجارب و احساسات درونی ایی که گاه به شکل بی نظم ممکن است ابراز شود؛ در فرآیند هنر، به شکل منظم تری خود را نشان می دهند. مواد هنری، وسایل قابل لمسی را در اختیار ما می گذارند که جنبه های آگاهانه و ناآگاهانه فرد را نشان می دهند. این واسطه های هنری در واقع بهانه ای است که درمانگر بتواند درمانجو را مورد مطالعه قرار دهد.
